| Stage week 4 |

Buenas tardes lectores,

Maandag 4 Maart:

Deze dag had ik samen met Janne een avonddienst. Tijdens deze avonddienst ging ik meelopen met de verpleegkundige. Eindelijk was het dan zo ver! Hier had ik namelijk al een paar dagen na uit gekeken. We gingen naar de ruimte van de verpleegkundigen en de arts. Hier gingen we medicatie uitzetten voor alle zorgvragers voor de volgende dag. Dit deden we zodat de verpleegkundige die morgen een vroege dienst heeft meteen alle medicatie kan uitdelen/geven. Eerst heb ik meegekeken hoe ze dat hier precies doen. De medicatie geven ze op vier verschillende tijden. Desayuno, comida, merienda en cena. Voor elke zorgvrager hebben ze een soort van 'bak' met daarin 7 verschillende vakken voor elke dag. Elke dag heeft een andere kleur. Daarnaast hebben ze een grote map waar alle medicatielijsten inzitten van elke zorgvrager. Eerst heb ik natuurlijk meegekeken hoe de verpleegkundige de medicatie uitzet. Nadat ik dat een paar keer had gezien en toen ik het eenmaal snapte was het de beurt aan mij om het te doen. Ik heb toen vervolgens alle medicatie mogen afmaken onder toezicht van de verpleegkundige. Gelukkig had ik al best snel door hoe het allemaal in elkaar zit en was het eigenlijk helemaal niet moeilijk. Het was vooral belangrijk om je concentratie erbij te houden en om natuurlijk geen fouten te maken. Nadat we dit hadden gedaan moest er veel van die medicatie gemalen worden. Ook dit heb ik samen met de verpleegkundige mogen doen. Nadat dit klaar was gingen we de medicatie uitdelen van deze avond. Verder heb ik daarna weer met de verzorging meegelopen omdat ze daarna niks meer te doen had op administratief werk na. 

Woensdag 6 Maart:

Deze dag had ik een ochtenddienst met Danique en ook vandaag liep ik weer mee met de verpleegkundige. Omdat de verpleegkundige pas om 08:00 uur begon heb ik eerst nog van 07:00 t/m 08:00 uur de ochtendzorg mee gedaan. Dit uurtje verliep gelukkig erg goed. Toen het 08:00 uur was ging ik met de verpleegkundige naar een vrouw toe om haar wond te verzorgen. Deze wond was groot en zag er erg raar uit. Tijdens het verzorgen van deze wond heb ik vooral gekeken en vragen gesteld. Nadat de wond van deze mevrouw was verzorgd gingen we naar de vrouw met de PEG-sonde. Haar PEG-sonde opening moest verzorgd worden en de wond op haar stuit. Daarnaast moest er bij deze vrouw ook bloed worden geprikt en haar bloedsuiker. Ook bij het bloedprikken heb ik gekeken, maar de bloedsuiker heb ik wel bij deze mevrouw geprikt. Nadat we ook hier weer klaar waren gingen we naar een man en een vrouw toe waarbij ook bloed geprikt moest worden. Bij beide heb ik gekeken omdat de man erg bang was en de vrouw altijd erg moeilijk te prikken was. Bij de laatste vrouw, waarbij ook bloed geprikt moest worden, vroeg ik of ik het mocht doen. De verpleegkundige gaf aan dat deze mevrouw dat liever niet heeft. Dit heb ik natuurlijk geaccepteerd. Het bloedprikken vond ik erg leerzaam en interessant om te zien. Ook dit gaat weer anders dan in Nederland, maar de verschillen zijn niet zo groot. De verpleegkundige beloofde me, nadat het bloedprikken bij de vier zorgvragers klaar was, dat ik het de volgende keer mag doen. Spannend...! Daarnaast hebben we nog twee wonden verzorgd. Deze heb ik beide mogen doen wat ik erg leuk, interessant en leerzaam vond. Ook hebben we nog een rondje bloedsuikerprikken gedaan en insuline gespoten. Ook dit heb ik allemaal mogen doen. Dit heb ik al erg vaak in Nederland gedaan waardoor het voor mij persoonlijk niet echt iets meer voorstelde. Wat ik wel erg raar vind, en ik stond hier ook echt van te kijken, is dat ze het naaldje waarmee ze bij iemand insuline hebben gespoten niet meteen in de naaldencontainer doen. De verpleegkundige vertelde mij dat deze insulinepen eigendom van die zorgvrager is, en dus ook alleen deze zorgvrager met die pen gespoten wordt. Kortom, hier worden zorgvragers met insuline spuiten meerdere keren gespoten met dezelfde naald. Ook spuiten ze hier niet eerst 2 EH weg en hebben ze geen veiligheidsnaalden. Als laatste hebben we samen nog medicatie uitgedeeld en werden er rivastigmine en fentanyl pleisters geplakt. Ook moesten er bij verschillende zorgvragers nog hun ogen worden gedruppeld. Hiermee waren we rond 10:00 uur/ 10:30 uur al klaar. Daarna had het geen meerwaarde meer om nog met de verpleegkundige mee te lopen omdat de verpleegkundige administratief nog veel werk te doen had. Daarom heb ik ook vanaf toen weer met de verzorging meegelopen. 

Donderdag 7 Maart:

Deze dag had ik weer een ochtenddienst. In overleg hadden we eigenlijk afgesproken dat Janne vandaag een keer met de verpleegkundige zou gaan meelopen. Maar omdat Janne ziek thuis was heb ik deze dag weer met de verpleegkundige kunnen meelopen. Deze dag was qua indeling hetzelfde als gisteren alleen hoefde we vandaag geen bloed te prikken. We begonnen weer bij dezelfde vrouw om haar wond te verzorgen. Deze wond heb ik onder toezicht van de verpleegkundige geheel zelfstandig verzorgd. Dit vond ik persoonlijk erg leuk om te doen maar ook een uitdaging tegelijkertijd. Daarna gingen we ook weer na de vrouw toe met de PEG-sonde. Ook haar wonden heb ik verzorgd en ook bij haar heb ik weer de bloedsuiker geprikt. Nadat we dit hadden gedaan gingen we weer bij alle zorgvragers die diabeet zijn de bloedsuikers prikken en insuline spuiten. Ook dit heb ik allemaal weer mogen doen. Ondertussen dat ik dit deed ging de verpleegkundige rivastigmine en fentanyl pleisters plakken voor de mensen die dit nodig hadden. Verder moest er nog een mevrouw een injectie krijgen. Deze moest subcutaan geïnjecteerd worden en dit mocht ik doen. Ook dit had ik al vaker in Nederland gedaan. Maar voordat ik dit ging injecteren bij haar wilde ik natuurlijk wel eerst weten wat het was. Dit wilde ik weten omdat ik niet zomaar iets in iemand ga spuiten als ik niet weet waarvoor het is. Echt voor mijn eigen veiligheid dus. Toen we hier allemaal mee klaar waren gingen we bij een mevrouw haar been zwachtelen. Ofja wat je zwachtelen kunt noemen... Totaal anders dan in Nederland. Hoe ze het hier doen heeft echt totaal geen effect. Maar goed, toekijken dan maar weer en wat je denkt voor jezelf houden. In zo'n situatie is dat het beste. Eigenlijk ook wel weer fijn. Nu weet ik straks als ik weer in Nederland aan het werk ga hoe ik het vooral allemaal niet moet doen. Geloof me, door dat hier allemaal te zien word je bewust van de kleine dingetjes waar je altijd vooral juist op moet letten.

Vrijdag 8 Maart & Zaterdag 9 Maart:

Deze diensten had ik beide een avonddienst. Vrijdag was ik ook nog alleen maar gelukkig had ik zaterdag een avonddienst samen met Thijs. Eindelijk hoefde ik niet meer alleen heen- en terug naar stage maar ook was ik gelukkig niet meer de enigste Nederlander in het verpleegtehuis. Beide avonddiensten heb ik niet met de verpleegkundige meegelopen. Hier had ik bewust voor gekozen. Dit omdat deze avonden met de verpleegkundige meelopen geen meerwaarde had. Vrijdagavond heb ik aan de somatiek kant gestaan en zaterdagavond heb ik aan de pg-kant gestaan. Tijdens de avonddienst aan de pg-kant ben ik geslagen door een zorgvrager... Deze zorgvrager werd erg agressief door haar cognitieve problemen. Ondanks dat, gingen beide avonddiensten wel echt super goed! Erg fijn waren deze avonden dus wel. Hierdoor vloog te tijd echt voorbij en heb ik geen een keer gedacht dat ik hier eigenlijk was voor stage... Vrijdagavond heb ik als compliment gekregen; 'siempre estás dispuesta hacer de todo' = 'je bent altijd bereid alles te doen' Dit vond ik leuk en erg fijn om te horen maar dit gaf mij ook de bevestiging dat ik het hier goed doe. 

Deze week heb ik 5 diensten gehad. 2 ochtenddiensten en 3 avonddiensten. Gelukkig heb ik in deze week weer erg veel mogen doen en heb ik weer erg veel geleerd. Zondag ben ik een dagje vrij geweest. Deze vrije dag had ik echt nodig en die heb ik dus ook zeker goed besteed. Ik heb weer heel de middag lekker aan het strand gelegen. 'S avonds zijn we met z'n alle paella wezen eten en hebben we nog een drankje gedaan. Maar toen we eenmaal terug kwamen in ons huis begon de nachtmerrie pas. Er zat namelijk een hele grote kakkerlak in onze keuken. Maar echt ik overdrijf niet maar deze was vies, heel heel erg groot en ook nog eens snel. Lekker dan... Met behulp van onze hele lieve buurvrouw hebben we de kakkerlak kunnen doodmaken door middel van een spray die speciaal voor kakkerlakken was. Onze held! 

Verder heb ik weer een paar nieuwe foto’s toegevoegd aan het album huis + stage. Hier vind je een paar protocollen. Ook heb ik nog enkele foto's toegevoegd aan het album algemeen. Leuk dat je mijn verhaal hebt gelezen en tot snel! Adios.

Liefs 💋 Muriël